Τα καφενεία ήταν τόπος συγκέντρωσης όλων των ανδρών του χωριού, οι εργαζόμενοι μετά τη δουλειά τους,οι ηλικιωμένοι, επιαναν στις καρέκλες γύρω από τα μικρά τραπεζάκια, για να μάθουν τα ευχάριστα η τα δυσάρεστα νέα της ημέρας, να συναντήσουν τους φίλους τους, να κάνουν απολογισμό των εργασιών της ημέρας, να ανταλλάξουν απόψεις για τα τρέχοντα θέματα πολιτικά κοινωνικά και άλλα. Από τα καφενεία περνούσε ο πρόεδρος του χωριού για νά ενημερώσει τους δημότες, ο παπάς του χωριού για να συναντήσει αυτούς που δεν έβλεπε στην εκκλησία,ο αγροφύλακας για να ακούσει τις καταγγελίες για τις αγροτικές ζημιές,καί κάθε τέσσερα χρόνια ο βουλευτής του νομού για να μοιράσει υποσχέσεις που ποτέ δεν θα πραγματοποιήσει. Στα καφενεία συναντούσε κανείς αυτούς που τα ήξεραν όλα και έπαιρναν θέση σε κάθε συζήτηση, τους κουτσομπόληδες που είχαν τα αυτιά τους ανοιχτά και αναμετέδιδαν κάθε είδηση ή φήμη, τους ήσυχους που καθόντουσαν στις άκρες και παρακολουθούσαν το κάθε τι κουνώντας το κεφάλι τους, καθώς και τους χαζούς του χωριού που όλοι τους πείραζαν για να περνάνε την ώρα τους. Μέσα στα σύννεφα καπνού των τσιγάρων ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις, εκεί γινόντουσαν συνήθως τα προξενιά, εκεί καταδικαζόντουσαν η αθωωνόντουσαν οι χωριανοί για παραπτώματα που έκαναν η δεν έκαναν, εκεί γινόταν ο σχολιασμός των καυγάδων των ζευγαριών, τα παραπατήματα των συζύγων, και γενικά εκεί λεγόταν οτιδήποτε από το πιο σοβαρό ή αστείο έως το πιο αληθινό ή ψεύτικο. Τα καφενεία τα κατέτασσαν σε αυτά που προσέφεραν τον καλύτερο καφέ ή τους καλύτερους ουζομεζέδες, σε αυτά που προσέφεραν περισσότερη ή λιγότερη ησυχία, σε αυτά που προσέλκυαν πελατεία κάτω ή άνω των 25 ετών, στα καφενεία που σύχναζαν δεξιοί κεντρώοι ή αριστεροί. Ενα από αυτά ηταν καί τό καφενειο τού Κατανα Ανδρέα,αυτό τής φωτογραφίας. Από τά πολύ παλιά καφενεία ηταν του Μάστορα, του Γκόγκου,τού Τσιάγια,καί του Γαύρου,κ.α.
  |
